Ograniczenia w stosowaniu u dzieci kodeiny jako leku przeciwbólowego

Zalecenia są rezultatem dokonanego przez Komitet ds. Oceny Ryzyka w Ramach Nadzoru nad Bezpieczeństwem Farmakoterapii (PRAC) przeglądu zgłoszeń ciężkich działań niepożądanych u dzieci zakończonych zgonem po zażyciu kodeiny w celu złagodzenia bólu. Większość przypadków działań niepożądanych wystąpiła po chirurgicznym usunięciu migdałków  i wywołanego przez kodeinę bezdechu sennego.

Kodeina (metylomorfina) to alkaloid fenantrenowy wchodzący w skład opium (0,7-2,5%). Jest zaliczana do grupy substancji opioidowych i ma silny wpływ na ośrodkowy układ nerwowy. W medycynie używany jest fosforan kodeiny, który łatwo wchłania się z przewodu pokarmowego.

PRAC zalecił:

• ze względu na spadek wydolności oddechowej związany z zastosowaniem kodeiny, tego rodzaju produkty lecznicze powinny być stosowane tylko w leczeniu ostrego (krótkotrwałego) umiarkowanego bólu u dzieci powyżej 12 roku życia i tylko, gdy  po użyciu innych środków przeciwbólowych, takich jak paracetamol lub ibuprofen nie udaje się uzyskać zniesienia lub zmniejszenia bólu
• kodeina nie powinna być stosowana u dzieci z wszystkich grup wiekowych (poniżej 18 roku życia), które przeszły zabieg usunięcia migdałków w leczeniu bezdechu sennego, gdyż ci pacjenci są bardziej podatni na wystąpienie zaburzeń oddechowych.
• informacje o leku powinny zawierać ostrzeżenie, że nie należy stosować kodeiny u dzieci mających zaburzenia oddychania.